szorować — ndk IV, szorowaćruję, szorowaćrujesz, szorowaćruj, szorowaćował, szorowaćowany 1. «myć, oczyszczać przez tarcie, trzeć w celu umycia» Szorować garnki, podłogę. 2. «ocierać się, trzeć» Łódź szoruje o dno. 3. posp. «biec, uciekać» Szoruj stąd! … Słownik języka polskiego
koszerować — ndk IV, koszerowaćruję, koszerowaćrujesz, koszerowaćruj, koszerowaćował, koszerowaćowany 1. rel. «u wyznawców religii mojżeszowej: oczyszczać pokarm według przepisów dotyczących rytualnej czystości pokarmów i przedmiotów; czynić koszernym» 2.… … Słownik języka polskiego
pucować — ndk IV, pucowaćcuję, pucowaćcujesz, pucowaćcuj, pucowaćował, pucowaćowany pot. «czyścić, myć coś dokładnie; szorować, glansować» Pucować buty, podłogę, samochód. pucować się strona zwrotna czas. pucować Pucował się po pracy w polu. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
trzeć — ndk XI, trę, trzesz, trzyj, tarł, tarty 1. «naciskając przesuwać czymś po czymś, szorować po czymś, pocierać czymś o coś» Opony trą o asfalt. Trzeć ręką czoło. Trzeć ciało ręcznikiem. 2. «rozdrabniać coś na cząstki za pomocą tarki lub rozgniatać… … Słownik języka polskiego
šėravoti — ךėravoti, oja, ojo (l. szerować, szorować) tr. NdŽ, šė̃ravoti, oja, ojo Klt šveisti, trinti: Bliūdą šė̃ravoja smėliu JnšM. Grindis šėravodavom su eglės šakom Krns. Te tau vėjelį vaikyti ir karčemėles lankyti, reiks dabar pakūtavoti, smėliu… … Dictionary of the Lithuanian Language
doszorowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, doszorowywaćowuję, doszorowywaćowuje, doszorowywaćany {{/stl 8}}– doszorować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, doszorowywaćruję, doszorowywaćruje, doszorowywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} szorować do czysta : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
doszorowywać się – doszorować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szorować samego siebie do osiągnięcia stanu czystości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Muszę się doszorować po tym sprzątaniu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pucować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, pucowaćcuję, pucowaćcuje, pucowaćany {{/stl 8}}– wypucować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} myć, czyścić, wycierać coś bardzo dokładnie, aż do połysku; glancować, szorować : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pucować się – wypucować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} myć dokładnie własne ciało; szorować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie musisz się tak pucować, bo za chwilę wracamy do pracy. Wreszcie się porządnie wypucowałeś. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szczotka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. szczotkatce; lm D. szczotkatek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} proste narzędzie złożone z oprawki z prostopadle umocowanym w niej drutem, włosiem itp., często zaopatrzone w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
